Gado Gado

Alweer 1,5 week voorbij gevlogen en dus tijd voor een update.

Doe de ogen maar even dicht en stel je een eiland voor waar je in anderhalf uur omheen kunt wandelen. Dan passeer je de haven waar duizenden kokosnoten net worden ingescheept om met een kleine vrachtboot naar Lombok te worden gevaren. De wegen op dit eiland zijn van zand en dat kan omdat er alleen maar kleine paardekarren over het land rijden. Die vervoeren zowel de 50 toeristen die hier zijn als alle andere dingen die van de ene naar de andere plaats moeten worden gebracht; kokosnoten, bamboe, zakken cement, planken en mens en dier. Het hagelwitte strand steekt mooi af bij de licht en donkerblauwe zee, waar je al snorkelend mooi koraal, vissen en zelfs schilpadden tegenkomt. Als de avond invalt en de prachtige zonsondergang heeft plaatsgemaakt voor een heerlijke avond, dan worden de BBQ-s langs het strand ontstoken, de vissen van de dag uitgestald en kun je in je gazebo (hutje op het strand, vier palen, rieten dak en lekker kussens op op te liggen) genieten van een heerlijke maaltijd. Dit is Gili Air en samen met Meno en Trawanang vormt dit de Gili Islands bij Lombok. Een absoluut paradijs aan de noordwestkant van Lombok, waar het enige water in de meeste gevallen zeewater is. En dat betekent douchen, wassen en zwemmen in zout water. Gelukkig is er water in flessen voor tanden poetsen drinken.

Onderweg hebben we nog diverse plekjes aangedaan waarvan hieronder weer een kort verslag.

Na Lovina zjn we via de noord en oostkust naar Amed gereden. Amed ligt aan de oostkust en alle huizen zijn gebouwd op de flanken van de Mount Agung, de hoogste berg van Bali. De grond is hier droger en met meer rotsen dan in het binnenland. Hierdoor minder rijst en meer andere gewassen, voornamelijk bomen. Amed/Tulamben is voornamelijk bekend om haar US Liberty. Een 120 meter groot slagschip dat op 15 - 25 meter diepte in de zee ligt. Boot is niet nodig, slechts 30 meter uit de kust ligt dit enorme wrak, waar de afgelopen jaren de zee zich over heeft bekommerd. En dat betekent dat de koralen zich over alle dekken en ruimen, boorden en masten hebben verspreid. Veel vis en prachtig koraal; een hele mooie duik. Voor de rest is het inmiddels ook hier 5 december geweest, hebben C+L de nodige kadootjes gehad van de Sint. Het was overigens bjna niet gelukt omdat de Sint een cash-flow probleem hadden. Met 10 euro op zak kwam de Sint na 3 uur rijden aan in Amed en toen bleek al snel dat een PIN hier niet aanwezig was. En dus alles met de creditcard van de Sint en gelukkig ergens nog 20 euro cash van de Zwarte Piet kunnen wisselen.

Na vijf dagen Amed via het Baturmeer en de moedertempel op weg naar Padangbai, de havenplaats waar onze boot vandaan vertrekt naar Gili. De moedertempel in Besakih is erg indrukwekkend en dat mede dankzij de enorme hoogteverschillen waar de 35 verschillende tempels zich binnen dit complex bevinden. Het Baturmeer was groot, maar de bewolking zorgde er al snel voor dat we dit na 1 uur wel gezien hadden. De weg naar Padangbai was erg nat, sommige stukken leken meer op een rivier vol stenen dan op een weg.
Gelukkig scheen in Padangbai de zon en konden we de volgende ochtend met de zon vol in onze snoet op de Fast Boat naar Gili. De dolfijnen onderweg gaven het geheel een extraatje...

Nog twee dagen en dan gaan we terug met de boot naar Sanur en na twee dagen daar, vliegen we dan door naar Australie. En dat is maar goed ook want Hanneke is inmiddels een Gado Gado: een niet-Indo met een Indo-kleur

Nog vijf dagen en dan zit onze eerste land en continent er al weer op, zijn er 40 dagen voorbij en gaan we op weg naar de koala en de BBQ.

Zonnge groeten vanuit Lombok

H2CL