Het is net Ameland, maar dan heeeeel anders....

Kon het toch niet laten om iets eerder dan dan gebruikelijk weer een verhaal te plaatsen, want je zit tenslotte niet elke dag op Paaseiland. Het meest afgelegen stuk bewoond land ter wereld, in een straal van 3000 km geen teken van leven.
Hier komen was geen pretje, reistechnisch gezien, laatste dag op Moo'rea (Frans Polinesië) was een lange dag, om 10.00 uur uitchecken, 16.00 uur taxi, eerste korte vlucht om 18.00 uur en daarna zes uur !! wachten op vliegveld (met één bar en vijf winkeltjes) tot 00.30 om vervolgens vijf uur lang te vliegen naar Paaseiland. Avontuur is avontuur en dus niet zeuren we niet.

Met deze etappe zijn we overigens ook op ons derde continent aanbeland : Zuid- Amerika !! en dat merk je gelijk aan alles, het ruikt, voelt en smaakt anders. Je ziet het machismo – mannen lopen stoer rond of rijden met ontbloot bovenlijf op een of ander paard door de straten van Hanga Roa, de enige plaats op Paaseiland. Over de rest van het eiland vind je veel wilde paarden die in kleine groepjes de weg over galopperen of boven op de heuvel staan mooi te zijn.
Het eten is heerlijk en lang leve de Argentijnse steaks en de Chileense wijnen !!

Een groot verschil met vorige etappes is dat het hier ook overal bruist, muziek en dans in de restaurants, winkels en gewoon op straat. Corné en Luuk hebben op een avond flink staan swingen bij een dansshow, waar een groep meiden een dans aan het oefenen waren wat een combinatie leek van de hula-hula uit Hawaï, de lambada, een maoridans en het line-dancen. De overeenkomst is overigens op meer terreinnen duidelijk te herkennen met de rest van oceanië; van Nieuw Zeeland, via Tahiti tot Paaseiland is er een grote gelijkens te vinden qua cultuur, taal en mythen.

Terug naar Paaseiland. Dat er geen schapen op dit eiland rondlopen is een groot wonder, want zoveel loslopende herders heb ik niet vaak gezien, voornamelijk Duitse en Mechelse en deze jagen zo af en toe Corné de stuipen op hett lijf, hij hoort van verre al deze trouwe viervoeter en onderneemt de nodige acties; op schoot of aan de hand.

Het eiland is niet heel groot; net Ameland, 25 kilometer lang en 12 km op het breedste stuk. Er wonen slechts 4000 mensen (Rapa Nui zijn de originele bewoners) en er lopen iedere dag ongeveer 100 toeristen uit een vliegtuig om dit mystieke eiland te bekijken. Mystiek voornamelijk door haar moai' s ( de grote beelden) van klein tot groot in totaal 900, allemaal gemaakt op de heilige berg Rano Raraku, waar bijna 400 nog zijn te vinden, allemaal wachtend op plekje langs de kust. Stammenoorlogen gooide echter roet in het eten en uiteindelijk zijn alle beelden door deze oorlogen omgegooid. Die op de berg zijn goed bewaard gebleven en inmiddels zijn op een aantal plekken de moai' s weer in originele staat teruggebracht. Eentje door de bekende Kontiki-expeditie van Thor Heyerdal en eentje voor een Japanse commercial !!.

De moai' s worden vervaardigd uit lava-as en lavazand en zijn gemiddeld 6 tot 8 meter hoog, de echte achtergrond van de beelden weet echter niemand, de beelden stellen belangrijke mensen voor uit die tijd en staan allemaal met gezicht naar eiland toegekeerd ter bescherming. Met name de wijze van vervaardigen en de wijze van transport zijn grote vraagstukken voor historici en antropologen.

Paaseiland is ooit ontstaan door de uitbarsting van één of meerdere vulkanen. Op het eiland zelf zijn er nog 70 en 3 daarvan hebben een kratermeer, de grootste is die van de Rano Kau, met een doorsnede van 1,6 kilometer. In het meer hebben zich allerlei planten en fruitbomen genesteld en dat geeft een prachtgezicht. Erg indrukwekkend allemaal.

Paaseiland is een bestemming die weinig mensen zien en dat moet voornamelijk te maken met de afstand, het eiland is namelijk te mysterieus om niet te bezoeken. Morgen gaan we door naar Santiago de Chili.

Hasta luego,

H2CL